2 november 2015
|
Door:
PascalleAnneAndrea
Aantal keer bekeken
248
Aantal reacties
Dodoma,
Tanzania
a
A
Blog 4
12-10-2015
Vandaag ben ik verhuisd op de compound. Momenteel zit ik in het chaletje vooraan de compound en heb ik een nieuwe buurman, Nutte. Het nieuwe huisje is super fijn. Ik heb een zelf eigen verandaatje! Ook heb ik hier veel gezelschap om me heen van de honden ☺.
13-10-2015
Vandaag was het weer tijd om naar de mark te gaan. We besloten om vroeg te vertrekken, zodat het nog lekker koel en aangenaam was. Op de markt kwamen een jongetje tegen die aan het bedelen was. Op de markt liep hij al steeds met ons mee, maar hij is ons zelf helemaal gevolgd is naar huis, dit soort momenten zijn wel erg moeilijk en besef je je heel goed dat wij als rijke westerling meer moeten waarderen wat wij allemaal hebben. Het jongetje praten in het Swahili tegen ons, wat hij precies zei konden wij helaas niet begrijpen. Dat vindt ik nog steeds moeilijk, dat ik de taal nog niet zo goed beheers, maar daar werken wij dus momenteel aan met de Swahili lessen. Verder hebben wij vanuit Camp Holland aan ons project gewerkt. ’s Avonds heb ik weer eens geskypt met me Chicks. Super fijn om jullie weer te spreken Yaar en Loutje. helaas was het niet van lange duur, want het internet knalde eruit. Agja its Africa!!!!!
14-10-2015
Vandaag is het Nyere dag en dat betekent dat er weer veel mensen vrij zijn. Eigenlijk hadden we gepland om naar school tijd, maar hierdoor hebben we besloten om dit naar later deze week te plaatsen, dus dat betekent weer een dag vanuit Camp Holland werken. We zijn momenteel ons aan het voorbereiden op de komst van de kas. Ook zijn wij bezig met het ontwikkelen van een voorlichtingsplan voor de kinderen en aan de Haagse hogeschool opdracht. Genoeg te doen, dus! ’s Avonds is weer de twee wekelijkse filmavond bij de pizzeria. We gingen samen met Ayaa en Robin naar de filmavond toe. Ook zouden vandaag Doeke, Marit en Anett, de psychiaters die in het psychiatrisch ziekenhuis gaan werken. Eigenlijk zouden wij met hun naar de filmavond gaan, maar omdat ze helaas wat vertraging hadden opgelopen onderweg gingen zij dit niet redden. De film voor vandaag was The Kid van Charlie chaplin. Heel erg leuk om weer eens zo’n old school film te zien. Rond een uur of 21:30 waren wij weer terug op Camp Holland, het bleek dat de psychiaters nog steeds niet waren gearriveerd, ah die hebben er al een wel een hele reis op zitten!
15-10-2015
Vandaag gingen we met z’n drieën opzoek naar zaadjes voor in kas. In het centrum zit een tuinderswinkeltje waar wij gingen inventariseren welke zaadjes ze hadden. Onderweg naar het centrum zagen we een mooi aangelegde tuin die ook een aantal groenten had gepland. We besloten om er naartoe te lopen en te vragen waar hun de zaadjes vandaan hadden gehaald. De man die ons te woord stond kon redelijk goed Engels. Hij vertelde ons dat hij zelf niet veel wist over de tuin en wij dit het best aan de ‘tuinman’ konden vragen. Echter bleek die niet aanwezig te zijn en konden wij morgen aan hem onze vragen stellen. Eenmaal aangekomen in de stad bij het zaakje van de zaden worden wij geholpen door een super aardige jongen die ook nog eens redelijk Engels kan. We zijn super welkom, tja waar ben je dat hier niet :P en mogen hem alles vragen. Ja geslaagd nu weten wij waar we onze spullen voor in de kas moeten halen. We besluiten om te gaan lunchen in de stad. Maar eerst het Zantel project. Mijn dongel werkt niet op mijn tablet en nou schijnen ze ook mi-fi en Wi-fi modems te verkopen. Nou zou Tanzania niet zijn als de medewerkers je erg glazig aankijkt als je verteld dat dit op hun website staat en ze eigenlijk niet weten waar je het over hebt. Maar ik laat niet los. Ik wordt vervolgens doorgestuurd naar iemand die er ‘verstand’ van zou hebben. Echter blijken ze in Dodoma geen wi-fi of mi-fi modems te hebben, maar dat kan wel geregeld worden als ik even mijn telefoonnummer achterlaat, dan wordt ik terug gebeld voor meer info. Wordt vervolgd! Daarna lunchen we in de stad, eerste keer chipsie mayai(Nederlands voor patat in een omelet) ja heel lekker, dit ga ik zeker ook eens thuis proberen te maken. Terug op camp Holland ontmoet ik voor het eerst Doeke en Marit. Welkom in Dodoma! Om maar meteen lekker Afrikaans te beginnen ligt het water er ’s avonds af. Gelukkig heeft Robin een grote reserve tank met water waaruit we emmers kunnen tappen, Welcom to Africa!!
18-10-2015
Het is Zondag, vandaag zouden we om 9:30 bij de poort van Camp Holland staan om naar de school te gaan. We zijn namelijk uitgenodigd om mee te gaan naar de dovenkerk. Echter ben ik om 7:45 wakker en heb ik een whatsapje van Gabriel dat ze om 9:00 vertrekken van school richting kerk, oeps hier is iets misgegaan in de communicatie. Ik spring uit bed en kleed mij snel om. Omdat iedereen van de kerke op ons heeft gerekend probeer ik snel een alternatief te vinden. Aangezien de kerk in het centrum is besluiten wij er zelfstandig heen te gaan en de kinderen, Mama Latty en Gabriel in de stad te ontmoeten, zodat wij het laatste mee kunnen rijen richting kerk. We wachten op hen bij Shabby busstation, na zo’n 15 minuten komt er een daladala aan vol met kinderen met ertussen Mama Latty en Gabriel, super schattig en natuurlijk passen wij er ook nog in. Charles één van de oudere jongens staat op en ik mag op zijn plekje zitten, super lief. Nog een kind op schoot en karren maar.De dovenkerk is gelegen achter de markt. Het is een klein zaaltje met een buitenplaatsje. We besluiten om naast Gabriel te gaan zitten, zodat hij de dienst voor ons kan gaan vertalen. De dienst start om 10:00. De dienst is geheel in gebarentaal, dus een tolk is zeker een must. Na zo’n 30 minuten is er pauze en gaat iedereen naar buiten. De kinderen zijn aan het dansen, heel erg leuk om te zien ☺. Het ontroerd mij erg dat er zo’n dovenkerk is en de diensten dus ook begrijpelijk zijn voor deze mensen/kinderen, echt heel mooi! Halverwege de tweede helft van de dienst moeten de nieuwelingen, waaronder wij, naar voren komen om ons voor te stellen. Gelukkig loopt Gabriel mee om ons te ondersteunen in gebarentaal. Tijdens de dienst worden er ook kleine toneelstukjes gespeeld ter verduidelijking en er wordt tussendoor gedanst en gezongen in gebarentaal, heel gaaf. De kerkdienst wordt afgesloten met een rondje goodbeys/ asante’s en knuffels op de buitenplaats, super lief en warm. Ook wil de priester hierna nog graag onze mening over de dienst. We geven aan dat we erg blij zijn om hier te mogen komen en dat wij het super mooi vinden dat er zoiets bestaat. Daarna gaan we weer terug met de daladala richting thuis. Het was eigenlijk de bedoeling dat ze ons afzette bij de rotonde zodat we de rest naar huis konden lopen, maar dat was veel te ver lopen. Echter lopen wij dit geregeld dus was dat voor ons geen probleem, maar nee ze stonden erop ons dichterbij af te zetten. Uiteindelijk werden wij bij de baboo shop afgezet, super lief <3. Met een heel warm gevoel loop ik terug naar huis, heel bijzonder om dit te mogen meemaken. ’s Avonds eten we met de Nederlanders op Camp Holland, Ayaa en Robin we hebben allen onze eigen gerecht gemaakt en delen onze gerechten met elkaar een super leuk iniatief en super gezellig.
19-10-2015, 20-10-2015 & 21-10-2015
Op maandag hadden we onze derde Swahili les. We zijn nog steeds bezig om ons Swahili te verbeteren, maar het blijft een lastige taal. Goed we houden vol en we moeten goed blijven oefenen. Verder hebben we aan de voorbereiding van de kas gewerkt gedurende de dag. Op Dinsdag kregen we goed nieuws het Hopjesfonds is geacepteerd:D:D!!! Dat betekent nu wachten op het geld en dan kan de daadwerkelijke bouw van start gaan. Op woensdag gingen we naar het Dodoma hotel met Anett, omdat het haar laatste dag was. We hebben er erg lekker indiaans gegeten, dat gaan we zeker nog een keertje doen!
23-10-2015
Eindelijk weer eens naar school voor de afwisseling. Om 11:00 rijden we mee met Robin om interviews te gaan afnemen met Faustina en de laatste dingetjes te observeren. Faustina blijkt nog les te hebben en is rond 13:00 beschikbaar om het interview mee af te nemen. Ondertussen arriveren ook Nema en Hawa op de school, super gezellig. Tijdens het wachten praat ik wat met de meiden. Rond 13:15 kon ik het interview afnemen, het was erg leuk om dit te kunnen doen. Na het interview mocht ik natuurlijk weer mee-eten, super lief. Ugali, mboga na maharage( ugali, groenten en bonen). Ja het lokale eten vindt ik eigenlijk best wel heel erg prima! Het eten met de handen is nog steeds wat onwennig maar begint langzamerhand normaler te worden. Na het interview zou Ayaa ook richting school komen, dus we besluiten op haar te wachten en met z’n alle mee terug te reizen, Onder het wachten vlecht Nema mijn haren like a Tanzanian women, heel leuk!! ’s Avonds drink ik samen met Ayaa kilimanjaro Twist( de Tanzaniaanse versie van Radler) ja lekker☺.
25-10-2015
Vandaag zijn de verkiezingen en moeten wij op Camp Holland blijven, vanwege mogelijke onrust. De dag heb ik gevuld met schoolwerk. Ja niet heel erg spannend, maar zeker wel nodig. ’s Avonds had ik zin in iets anders en Ayaa en ik besloten te gaan bakken. Bananenbrood en kokoscake. Ja zeker weten geslaagd!! Wat ik niet snap is dat ze hier zoveel bananen hebben en dit heel weinig verwerken in bijvoorbeeld bakrecepten, dus dan doen we het zelf gewoon :D.
26-10-2015 & 27-10-2015
De verkiezingen zijn rustig verlopen en er is weinig onrust geweest. Eigenlijk hebben we er helemaal 0,0 van gemerkt. Oké je hoort auto’s langskomen met harde muziek en een hoop gejoel maar daar blijft het dan ookwel bij. Ook deze twee dagen hebben we vanuit Camp Holland gewerkt.
28-10-2015
’s Ochtends hebben we de meeting met Ayaa om onze voortgang te bespreken betreffende de geplande presentatie voor volgende week. We schieten al lekker op en het begint zo z’n vorm te krijgen. ’s Middags gaan we naar school, want Gabriel gaat zaterdag weg en morgen is de uitslag dus dan is er geen zekerheid of we weg kunnen van Camp Holland. Het was een erg warm afscheid. Jammer dat je weggaat Gabriel!! Je hebt ons erg geholpen met ons project en het was bovendien altijd erg gezellig!
Rond 17:30 zijn we weer thuis van school. Rond 19:00 gaan we met z’n alle richting pizzeria. We zijn bijna een hele grote familie, heel leuk :D. Ondanks dat ik weinig van de film heb gezien heb ik een super leuke avond gehad in het speeltuintje met Noubia. I was not really into a film mood ;p.
30-10-2015
Gister kregen we te horen dat we Zaterdag misschien mee mogen naar een bruiloft. De thema kleding is rood, geel en groen. Dat betekent shoppen om 15:00 gaan Marit en ik de stad in om jurkjes te scoren. Super leuk om hier eens te kijken wat ze in de aanbieding hebben :p. Marit slaagt al vrij snel voor een super mooie lange groene jurk. Ook ik slaag uiteindelijk voor een rood/oranje jurkje erg leuk. Doeke en Marit hun collega’s vragen of we na het shoppen naar Rainbowbar gaan om wat te drinken. Let’s do that. Rond 17:30 rijden we richting Rainbowclub. Eenmaal aangekomen blijken de collega’s er nog niet te zijn, maarja dat is Tanzaniaanse tijd denk ik. Na zo’n 20 minuten arriveren de collega’s. Halverwege de avond komt er een Tanzaniaan naar Doeke en Nutte toe om een zielig verhaal op te hangen dat hij niet heel veel geld heeft en of wij Mzungu’s even zijn drankjes willen betalen. Nutte legt de jongen even uit dat dit niet de manier van doen is( geld aan blanken vragen) en verzoekt hem lief om weg te gaan, omdat hij nogal opdringerig is. Echter lijkt hij de hint niet helemaal te begrijpen want nadat hij zichzelf een biertje heeft gekocht komt hij bij ons aan tafel zitten. Het meest hilarische deel is dat hij halverwege verteld dat hij dierenarts is en laat zijn kaartje zien, vervolgens rollen er ook een aantal 10.000 TSH uit z’n portemonnee, oja. Goed deze jongeman vond het veel te gezellig om weg te gaan en is een groot deel van de avond bij ons gebleven.
31-10-2015
Jeah vandaag kregen we definitief te horen dat we ’s avonds een bruiloft hadden. Wat gaaf!!! Om 19:15 hebben we afgesproken Camp Holland te verlaten. Echter komen we er 19:00 achter dat we niet echt een hele goede locatie hebben gekregen. De locatie is Kilimani, echter wonen wij zelf ook in Kilimani en is Kilimani vrij groot. Niet veel later komen we erachter dat het echt bij ons om de hoek is, heel relaxed. Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming blijken wij erg vroeg te zijn en worden we door de collega’s van Doeke en Marit gevraagd om nog wat te gaan drinken in het barretje ernaast. Net als wij onze drankjes krijgen moeten we richting de feestzaal, dat betekent drankjes meenemen. Net als ik wil weglopen zie ik iets op de grond bewegen en realiseer pas wat later dat het een schorpioen is die naast Marit haar voet kruipt, heel bizar om ze nu eens met eigen ogen te zien en zo reageer ik ook :P Eh Marit volgens mij zit er een schorpioen bij je voet. Nog geen 3 seconde later is de schorpioen aan het eind van z’n leven gekomen, pole. Goed we hebben allemaal een uitnodiging gekregen om binnen te raken. We kiezen een tafel uit ergens achteraan, eigenlijk wilde ze ons eerst voorin de zaal hebben, maar dat vonden wij zelf erg ongepast. Wat mij opvalt is dat alles heel kleurijk is zowel de kledij als de ambiance. De binnenkomst van het bruidspaar gaat als volg: als eerst komt de bruid binnen en die is dan een soort van opzoek naar haar man. De bruid gaat dansend naar voren met familie, zo’n tien minuten later komt ook de bruidegom, Iedereen sluit vervolgens dansend achter de bruidegom aan richting podium. Daarna wordt er van alles in het Swahili verteld, de collega’s van Doeke en Marit vertalen wat er precies gebeurd. Hij verteld you can’t start or end anything in Tanzania without praying, dus dat doen ze dan ook. Op het feest is een MC’er aanwezig die het feest een beetje opgang houd. Er wordt veel gedanst en gekletst. Een aantal keer gedurende de bruiloft moet je in een slinger dansend naar voren richting bruidspaar, zo ook bij het geven van de cadeau’s. Het bruidspaar was heel erg happy met onze komst en gaf ons zelfs een taart, wauw. Achteraf hoorde wij van Robin dat hij dit eigenlijk nog nooit had meegemaakt, bijzonder!!! Rond 23:30 was dinner served en ging iedereen eten. In de afgelopen 5 jaar dat ik vegetariër ben heb ik nooit iets van vlees gegeten, maar hier in Tanzania heb ik dit nu twee keer gedaan. Ook een beetje uit beleefdheid en om traditionele gerechten te proberen. Rond 1:00 was de bruiloft ten einde. Doeke, Marit en collega’s waren van plan om nog naar Club 7 te gaan en ik besloot mee te gaan. De meiden en Nutte vonden het wel mooi geweest en vervolgden hun weg naar Camp Holland. Toen we buiten stonden te wachten op een taxi reed de mc’er langs met zijn bus. Marit en ik besloten om de gok te wagen en te vragen of hij zes personen naar club 7 wilden brengen, hamna shida :) en daar zaten we met z’n zessen in de auto van de Mc’er erg grappig. De avond hebben we doorgebracht in club zeven we zijn tot in de late uurtjes doorgegaan rond 4:30 besloten we weer terug naar huis te gaan, maar eerst even langs een tentje chipsie halen, want Marit en ik hadden trek ;). De Taxi en één van de collega’s